مقالات

بهترین زیر سازی پارکت چوبی چیست؟

زیر سازی پارکت مهترین بخش برای یک نصب صحیح پارکت می باشد. برای زیرسازی کفپوش پارکت چوبی معمولا از پلای وود، او اس بی ، سرامیک ، موزائیک و چوب نراد (برای شاسی کشی) استفاده میشود.

چوب نراد خشک شده در مقابل رطوبت انعطاف بیشتری از چوبهای جنگلی دارد .  بدین لحاظ در دراز مدت سطح زیر کار همانطور صاف و بدون اعوجاج باقی می ماند. چوب نراد را توسط رولپلاک با پیچ های مخصوص به کف

زمین متصل کرده و آنگاه پارکت به زیرسازی میخ میشود. استفاده از میخ به این علت است که جای آن بر روی پارکت مشخص نباشد.

در مواقعی که کف دارای پستی و بلندی قابل توجه است، قبل از هر کار زیر سازی لازم است. از آنجا که کف هر اطاق یا فضا, در معرض رطوبت است برای زیرسازی ترکیب سیمان، پودر سنگ و چسب بتن بهترین پیشنهاد است. این مخلوط که توسط آب و باندازه کافی شل شده, توسط کاردک پهن باید در ۲ جهت عمود برهم کشیده شود تا هرگونه پست و بلندی از بین برود. برخی برای زیرسازی از چسب چوب استفاده میکنند که به جهت رطوبت کف، در دراز مدت کارآئی ندارد. قبل از زیرسازی نهائی لازم است خلل و فرج عمیقتر با ملات ماسه و سیمان ترمیم گردد. سپس روی آن سرامیک یا موزائیک به عنوان زیرسازی پارکت چوبی استفاده می شود.
مرحله آخر نصب کفپوش پارکت چوبی, اجرای قرنیز دور کار است. قرنیزهای شرکت البرز پارکت از جنس چوب ساخته میشوند. انتخاب قرنیز تا حدودی سلیقه ای است. برخی رنگ و طرح قرنیز را نزدیک به رنگ و طرح پارکت کف و برخی در تضاد با آن ( معمولا تیره تر) انتخاب میکنند. قرنیز به عنوان پوشش درز انتهای کار بکار میرود برای نصب پارکت میتوان هم از چسب و یا تنها از پیچ های مخصوص استفاده کرد. اگر پارکت بدون چسب کار شده باشد, جمع آوری یا جابجائیش نیز آسانتر است.

طرح های نصب پارکت چوبی

روش نصب لوزی یا لچکی

 باعث میشود فضا وسیعتر بنظر آید. این روش معمولا در فضاهائی بکار میرود که با توجه به ابعاد کفپوش پارکت چوبی, میزان پِرتِ مصالح  قابل ملاحظه نباشد. در فضاهای پر زاویه, که باصطلاح زیاد قناسی دارند, این روش بکار نمی آید. برای کار لوزی, تنها پارکت های به ابعاد مربع میتواند استفاده شود.پارکت های مستطیل برای طرح های دیگر نصب مناسبتراند. در اجرای کف به روش لوزی, معمولا نواری به عرض مشخص در محیط هر فضا کار میشود تا به این ترتیب مانع برش های کوچکتر پارکت در کف شود که هم از زیبائی کف لوزی میکاهد و نیز میزان پرت کار را بمراتب افزایش میدهد. عرض این نوار که به آن ” کادر” گفته میشود, به نسبت طول و عرض فضا و ابعاد پارکت ممکن است کم یا زیادتر باشد. اما بهر جهت باند دور کار از حداکثر ۱۵ سانت نباید تجاوز نماید. بهترین روش اجرای این طرح آنست که طرح, وقتی به ورودی فضای دیگر همان مجموعه میرسد به هیچ وجه قطع نشده و با همان زاویه وارد فضای دوم و . . . بشود.

                     
روش نصب آجری

 راه دیگر اجرای کف است که دیرتر از روش موزائیکی مرسوم شد. در این طرح از آنجا که درز پارکت در امتداد هم نیست, باعث میشود کار در مقابل تردد, ثبات بیشتری داشته باشد. از دیگر محاسن این روش, محافظت از لبه های چهار گوشه پارکت است که معمولا آسیب پذیرتر می باشند. در روش نصب خشتی, برخلاف روش آجری بندها نه در وسط بلکه در قسمتی از طول قطعه قبل کار میشود. روش آجری معمولا برای قطعات مربع و روش خشتی جهت قطعات مستطیل شکل کاربرد دارند. در مواقعی که پارکت دارای برش نادقیقی باشند, روش نصب خشتی نا منظم باعث گم شدن ایراد کار نیز میشود. بجز طرح لوزی, در دیگر طرح های اجرای کف از باند دور استفاده نشده و قرنیز مستقیما روی پارکت های ردیف کنار دیوارها قرار میگیرد. از مرسوم ترین روشهای نصب کفپوش پارکت چوبی, روش نصب خشتی یا آجری است.