در بعضی کشورها کمپانی های تولید کننده پارکت و کفپوش به خریداران پیشنهاد میدهند. در صورت علاقه مندی اموزش های لازم برای نصب پارکتشان را ببینند که به این روش اصطلاحا(DIY) می گویند.
اما لازم به ذکر است که این شرایط تنها جهت نصب پارکتهای آماده و مهندسی شده ممکن است و برای نصب پارکتهای سالید مناسب نیست.
اما توصیه میکنیم هر کاری را به متخصصش بسپارید و به فکر پس انداز مبلغ نباشید. همچنین لازم به ذکر است اگر شما گرانترین پارکت را هم خریداری کنید ولی نصب صحیح انجام ندهید آن کار ارزشی ندارد.
قبل از شروع کار
اگر دقیقا ندانید که چه پارکتی می خواهید، انتخاب کفپوش چوبی پروسهای سخت و پر از فاکتورهای تعیین کننده در کیفیت و قیمت است و اگر اطلاعات خاصی در این زمینه ندارید بهتر است، با یک کارشناس با تجربه با رزومه خوب و پروژه های اجرایی در ساختمان ها معتبر، تماس بگیرید یا در محل پروژه قرار بگذارید.
رطوبت کف ساختمان
حتما در ابتدای کار، رطوبت کف ساختمان را بسنجید و به صحبت های کارفرما، ارشیتکت و... در این مورد توجه نکنید. زیرا در صورت کوچکترین اتفاق برای پارکت ها، همان دوستان از جمله "شما مسئول هستید" استفاده کرده و اصطلاحا آچمز می شوید. بنابراین ابتدا کف ساختمان، عمق لولههای آب گرم در کف و سیستم گرمایش از کف مطلع شوید. در صورت مناسب نبودن زیر سازی، سه راه وجود دارد:
- از پارکت های سالید استفاده نشده و حتما پارکت ها اینجینیرد باشد.
- یک لایه زیر سازی ضد آب نصب کرده و پارکت را روی آن بچسبانید.
- کف ساختمان را عایق رطوبت و حرارت کنید.
همچنین اگر قصد دارید پارکت را در زیر زمین نصب کنید حتما از پارکت های مهندسی شده استفاده کنید. یا پارکت های سالید قوی و محکم مثل بامبو در مورد رطوبت هوای منطقه جغرافیایی محل پروژه محدودیت خاصی وجود ندارد اما بهتر است زمان نصب رطوبت نسبی هوا بیش از 90 درصد نباشد.
قبل از اینکه تصمیم بگیرید چه نوع کفپوش چوبی بخرید؛ سطح رطوبت منطقه خود را در نظر بگیرید. اگر در منطقهای کاملاً مرطوب یا هم سطح با سطح دریا یا پایینتر از آن زندگی میکنید؛ کفپوش مهندسیشده نسبت به کفپوش جامد بهتر است یا اینکه چوبی را انتخاب نمایید که کمترین واکنش را به رطوبت داشته باشد مانند چوب ساج.
زیرسازی
به ترتیب چوب، موزائیک، سرامیک بدون لعاب و بتن بهترین زیر ساز ها برای پارکت هستند. هر نوع زیر سازی که انتخاب کرده اید بایستی صاف، محکم و بدون رطوبت یا نم باشد.
پارکت های با ضخامت بیش از 3 سانتی متر و طول بیش از 300 سانتی متر را با استفاده از میخ وکف سازی کاذب نصب کنید. اما پارکتهای نازک تر با استفاده از چسب و منگنه نیز امکان پذیر است.
کفپوشهای ضخیمتر و بهتر را میتوان تا پنج مرتبه سنباده کشید.
بنابراین تا حدود شصت سال عمر میکنند و نسبت به چوب جامد گرانتر هستند، پارکت چوب سالید یک سرمایهگذاری بزرگ محسوب میشود. زیرا تا یک قرن یا تا وقتی که از آن استفاده کنید استقامت دارد.
نصب پارکت های تمام چوب نکته بسیار بسیار مهم که در بیشتر پروژههای دیده می شود عجله کارفرما یا آرشیتکت پروژه است.
در یک ساختمان نو ساز ، بزرگترین اشتباهی که افراد و حتی حرفهایها مرتکب میشوند؛ نصب پارکت چوب روی:
1- زیرلایه بتنی خیس.
2- سیمان با ضخامت پایین.
3- عایق رطوبت نشدن کف است. در مورد بتن باید به بتن زمان دهید تا عمقش خشک شود که این زمان بسته به ضخامتش و هوای منطقه حداقل 2 ماه زمان نیاز دارد.
راه حل آن برای کوتاه تر کردن زمان، استفاده از عایق های رطوبتی است. در مورد سایر زیرسازی ها مانند سرامیک و موزائیک نیز همین منوال است و نیاز به گذشت زمان است .
البته خارج از ایران از محصولاتی مانند ایزوگام استفاده میکنند که آن را روی زمین پهن کرده و پارکت را از طریق استپ میخ میچسبانند یا یه عنوان مثال کمپانی بونا سوئد (Bona.com) محصولی دارد که به عنوان عایق عمل کرده و بلافاصله بعد از آن پارکت نصب می شود.
علاوه بر رطوبت کف، کف یا زیر سازی پارکت بایستی محکم و صاف باشد به نحوی که در4 متر کمتر از 2 میل پستی و بلندی داشته باشد.
نکته بسیار مهم دیگر، غفلت از گذاشتن فضای اضافی بین پارکت و دیوار ها است. چوب، رطوبت موجود در هوای تابستانی را جذب میکند و سپس در هوای سرد و خشک منقبض میشود.
اگرچه فکر میکنید که کفپوش در زیر پای شما ثابت است اما واقعاً حرکتی ثابت دارد. تولیدکننده های پارکت با توجه به جنس و نوع چوب ، دستورالعملهایی در اختیار شما قرار میدهد و شما را از میزان فضای لازم در اطراف کفپوش آگاه میکند.
آماده کردن کف و سطوح جهت نصب کفپوش
یک ضربالمثل قدیمی در دنیای تجارت میگوید: کفپوش شما به خوبی زیرسازی شماست.
نه تنها در دنیای پارکت، ساختمانها و روابطمان نیز بدون داشتن یک فونداسیون محکم، کاری منطقی نیست. حتی اگر گرانترین پارکت را نیز خریداری کنید در صورت زیرسازی نامناسب، راه به جایی نمیبرد و در بهترین شرایط از دوماه بعد، مشکلات آغاز خواهد شد.
؛ پارکت چوب تاب بردارد؛ کج شود؛ فرو برود یا جیرجیر کند. مهمترین چیزی که نویدبخش خلق یک پروژه اجرایی نصب پارکت تمام چوب استاندارد و مهندسی است،
شروع کار با یک زیرسازی خوب است. به زبان ساده، زیرسازی باید تراز باشد.
باید بهصورت یکنواخت تخت، بدون فرورفتگی و برآمدگی باشد و بافت آن زبر و زمخت باشد زیرا هر چقدر سطح تماس بین چوب و کف بیشتر باشد مقدارچسب بیشتری مصرف میشود. البته مصرف بیش از حد چسب، مخصوصا پایه آب مخاطراتی نیز دارد.
قبل از شروع نصب، تمام مبلمان و لوازم داخل اتاق را بیرون ببرید؛ یعنی تمام چیزهایی که در سطح کف هستند باید از سالن یا اتاق خارج شوند.
اولین قدم برای آماده کردن زیرسازی، پاک کردن آن است. رنگ، چربی، میخ، بتونه، پیچ، گردوخاک یا هرگونه آشغالی را بزدایید. اگر زیرسازی از جنس پلای ووداست؛ حتما ببنید فاصله بین صفحات رعایت شوند.
وقتی که سطح تمیز شد؛ از یک تکه چوب اندازهگیری به طول هشت فوت برای یافتن نقاط معیوب استفاده کنید.
تخته را روی سطح قرار دهید حالا نقاط زیر آن را بررسی کنید. اگر نقصی مشاهده کردید آن را علامت بزنید. تخته را حرکت دهید و بقیه طول اتاق را بررسی نمایید. سپس این کار را در جهات دیگر و اریب هم تکرار کنید.
این کار موجب مشخص شدن پستی و بلندی هاست. اگر پارکت روی سطح ناصاف نصب شود، قسمت های بالاآمده آزاد و قسمت زیرینش تحت فشار است. و تا زمانی که به تعادل نرسد به سایر پارکت های مجاور فشار وارد کرده و آنها را لق میکند.
از 2 هفته قبل انجام پروژه، جریان هوای را در فضای موردنظر برقرار کنید. تا سطح را خشک و میزان رطوبت را کاهش یابد.
چند روز قبل از نصب کفپوش، آن را کف اتاق به شکل خاصی بچینید. تا خود را با هوا و رطوبت محیط اتاق وفق دهد.
اما به هیچ وجه بستهها را باز نکنید. پترن پارکت ها را مشخص کنید بهتر است در امتداد نور یعنی عمود بر پنجره ها باشد.
در صورت امکان تمامی قرنیز های قدیمی ، چارچوب درب ها و... را بردارید.
دما و رطوبت فضا مطابق با استاندارد باشددر گرمای بیش از 40 درجه تابستان به هیچ وجه پارکت سالید نصب نکنید.